Aanbestedingsregels. Ooit bedacht om oneerlijke concurrentie tegen te gaan, maar in de praktijk een bureaucratische, geldverslindende draak die oneerlijke concurrentie bepaald niet uitsluit! Het Fyra-debacle en de aanbesteding van de politievoertuigen zijn natuurlijk voorbeelden die de krant haalden, maar juist de gevallen die niet de krant halen, raken kleinere ondernemers het hardst.

Een architect wil graag een opdracht van €135.000,- binnenhalen van een gemeente. Er liggen nog heel wat vragen die uitgewerkt moeten worden door de bureaus. Vele maanden later en na zo’n €35.000,- aan verspijkerde uren valt het verlossende woord: ze hebben de opdracht. Maar… er zijn nog wel een paar vragen en het architectenbureau schat in dat ze daar ook nog wel een €15.000,- aan kosten voor moeten maken. Ofwel: die denkt de volgende keer wel drie keer na!

Of het voorbeeld van de gemeente die voor een project van €6.000,- (!) een meervoudige onderhandse aanbesteding aanvraagt bij vijf energieadviesbureaus en zich daarbij extern laat begeleiden door een adviseur (die ook nog eens bedroevend weinig verstand heeft van de inhoud)!
En wil je een bezwaarschrift indienen? Dat kan alleen via een kort geding. Naast alle kosten van de adviseur, maakt de overheid dus ook nog eens veel kosten om alle bezwaren te kunnen weerleggen. Nog even en dan komt er ook nog een aanbestedingsronde voor partijen die zich mogen inschrijven voor het uitvoeren van juridische processen rond aanbestedingen…

Hier schiet dus echt niemand wat mee op. Niet het Nederlandse bedrijfsleven, niet de overheid en zeker wij niet als belastingbetalers.

Op Tenderned.nl vind je ruim 38.000 aanbestedingen vanaf eind 2010. We houden met elkaar een systeem in stand dat staat voor bureaucratie, werkverschaffing en verstarring! Een systeem dat vooral enorm frustreert omdat er geen gebruik gemaakt wordt van de aanwezige kennis van zowel de bedrijven als van de ambtenaren. Allemaal ingegeven vanuit het ‘oude denken’ en de veronderstelling met deze schijnzekerheid eerlijk en objectief te beoordelen…

Wat is er gebeurd? Waarom mogen al deze regels en procedures zo vreselijk veel geld kosten? Om de ambtenaar te beschermen tegen een eventuele fout die hij maakt? Was het niet zo dat we van fouten mogen leren en dat dit een heel belangrijk onderdeel is van innoveren? Tenslotte brengt iemand die wel eens fout beslist meer geld in de kist, dan de perfectionist die de aansluiting mist! Als voorbeeld in de nieuwe economie zou eens gekeken kunnen worden naar een partij als Spotify. Ze vieren niet alleen hun successen maar ook hun fouten met gebak, omdat je van je fouten het meeste leert!
Misschien kunnen we al het geld dat op dit moment wordt besteed aan het volgen van dergelijke procedures in een apart potje plaatsen zodat ambtenaren met lef ook gewoon een keer een fout mogen maken. En gewoon met hun gezonde verstand een zinvolle bijdrage kunnen leveren aan een aantal thema’s die écht belangrijk zijn voor ons land. Zoals de energiehuishouding en het helpen reduceren van de CO2-uitstoot. Dat is goed voor de werkgelegenheid, het ontwikkelen van kennis op dit gebied, het toepassen van bestaande technologie, het stimuleren van innovaties én een schoon klimaat.