Ik ben in China geweest! November 2008. Wat een geweldige ervaring. Meest opvallend vond ik dat de mensen zo graag willen leren. Of ze nu de vloer dweilen in het hotel of serveren in een restaurant. Priva heeft daar sinds vijf jaar een kantoor. Onze Maarten is daar naar toe gegaan. We deden al zaken in China, maar het leek ons goed om er ook zelf te zijn.

Afijn de eerste drie jaar heb je nodig om relaties op te bouwen met de Chinezen. Ze kijken het drie jaar aan en als je dan nog niet vertrokken ben, willen ze wel wat meer zaken doen met je. Toch na 5 jaar is de omzet daar nog niet veel hoger dan 100.000 Euro per jaar. We doen wel zaken, maar de meeste omzet halen we uit Korea en Japan.

Opleiding voor Chinese werkers

Ik maak kennis met Zhou, van Dushi Green, onze jarenlange dealer in China. We wisselen visitekaartjes uit. Ik ben sinds vorig jaar november op zoek naar funding voor een project in China. Er staat een kas in China op een terrein waar Chinese kwekers opgeleid kunnen worden in zowel open landbouw als bedekte teelt. In China wordt nog niet grootschalig geïnvesteerd in onze hightech systemen, omdat zij nog niet in staat zijn om meer dan 30 kilo oogstresultaat per m2 te kunnen telen. En dus is het voorlopig nog niet rendabel. Een paar uitzonderingen daar gelaten.

De subsidie die je kunt krijgen valt onder het programma “Growth for China”, maar geeft alleen geld voor het exporteren van hardware. Precies hetgeen wat de Chinezen zelf graag namaken. Vijf tot zeven partijen zijn bereid om voor de komende twee jaar samen te werken aan een project waarbij we een markt gaan ontwikkelen door de Chinezen te laten zien dat het kan. Dat betekent op afstand leren produceren. De regie vanuit Nederland met behulp van lokale handjes. Gewoon laten zien dat je meer kunt produceren op een m2 op een maximaal duurzame wijze. Ook onze kennis over bodemopslag gaat mee. Daarnaast is er een ontwerp gemaakt voor de eerste innovatie voor een ‘zonnekas’, waarbij de Chinezen een soort minimum buis krijgen in hun eenvoudige kas en zo meer productie en een betere kwaliteit.

Betalen voor kennis

Een markt helpen ontwikkelen tot het niveau dat het voor de Nederlandse sector echt interessant wordt, kost tijd en geld. Het creëren van geïntegreerde waarde, waarin alle deelfacetten versleuteld zijn in een totaalconcept, maakt ieder deel afzonderlijk moeilijk kopieerbaar. De Chinese overheid wil mee investeren, maar wil niet betalen voor kennis. Versleutel het maar in de hardware die je meebrengt. Dat is tastbaar. Alleen Nederland wil de nota’s van de aangeschafte hardware en ook niet betalen voor kennis. We zijn een kennis-economie, maar zodra het over het exporteren van kennis gaat of het opstarten van een lokaal opleidingscentrum, dan is niemand thuis…