Deze crisis heeft voor veel mensen vreselijke gevolgen, maar toch zit er ook een positieve kant aan. De crisis geeft impulsen om bepaalde stappen te zetten. Stimuleert bedrijven om anders naar hun processen te kijken en zich anders te organiseren, zodat ze met minder mensen meer kunnen doen.

Ik geloof dat zich altijd weer crises zullen voordoen. We zitten nu met de kredietcrisis. Daarna komt de energiecrisis, die straks absoluut met extra kracht terug komt. Daarna krijgen we de watercrisis en misschien nog wel een inflatiecrisis. De wereld wordt zo vloeibaar, dat er voortdurend dingen veranderen en zich continu nieuwe crises voordoen, totdat er een nieuw tijdperk is aangebroken.

Doorbraken forceren

Het lijkt wel of we drama’s nodig hebben om nieuwe dingen te beginnen, om doorbraken te forceren, om bestaande structuren te doorbreken. We hebben blijkbaar giga olieprijzen nodig om ervoor te zorgen dat we elektrische auto’s, batterijen en zonnepanelen produceren. We hebben crises nodig om oplossingen te bedenken voor het water- en voedselprobleem en de voedselveiligheid. Het schijnt dat we juist op die manier alle kennis en technische mogelijkheden die eigenlijk al op de plank liggen eindelijk een keer gaan toepassen.

Flexibele schil

Bedrijven kunnen zich maar beter op crises voorbereiden. Bijvoorbeeld door dynamische organisaties te vormen met een flexibele schil, waardoor je gemakkelijk 20 procent kunt terugvallen of groeien. Die dynamische, flexibele schil stimuleert ook om meer samenwerking te zoeken met andere bedrijven, in flexibele en tijdelijke verbanden. Je zoekt partners om samen iets te ontwikkelen en als de samenwerking geen waarde meer toevoegt, dan houdt de relatie gewoon op te bestaan. En dan begin je gewoon de volgende LAT relatie. Met universiteiten, bedrijven of andere organisaties. Je bent als bedrijf maar een heel klein deeltje van een groter geheel. Je hebt elkaar nodig om echt iets te bereiken.